Ποιος είναι αυτός, που απ’ τον καθρέφτη με κοιτά,
μοιάζει μ’ εμένα σίγουρα, μα υπάρχει διαφορά,
νομίζω πως ψάχνει κάποιον τρόπο, για να βγει,
να έρθει μπροστά μου, την αλήθεια να μου πει.
Ποιος είναι αυτός, ποιος είναι αυτός,
που από μέσα μου μιλάει, σαν άλλος εαυτός,
χάραξε κι ακόμα εδώ, έφτασε και η άνοιξη.
Εγκλωβισμένος στη σιωπή, νιώθω ήδη νεκρός,
ψάχνω να σωθώ σε έναν κόσμο άλλον.
Που έχει δυο ήλιους σκοτεινούς κι ένα κάστρο χρυσό,
δεν υπάρχει κανείς, μονάχος είμαι εδώ.
Εγώ και η σιωπή,
εγώ μια ζωή,
εγώ σαν Θεός,
εγώ μοναχός.