Γρικάς σωστά φίλε πιστέ μη λάχει κι εξηγήσεις,
ξέρεις τον Παν τον τριχωτό με το γλυκό σουραύβλι;
Τραγούδαε νοσταλγικά μαζί με τον αγέρα
και σε τσιμπούσι ευτυχιάς θεούς κι ανθρώπους κράζει.
Φίλε λοιπόν κι αυτόν τον Παν τον βρήκα σκοτωμένο,
γρικάς καλά φίλε πιστέ; Τον βρήκα σκοτωμένο.
Δυο αετοί τον φύλαγαν ένα αηδόνι κλαίει,
μαύρος ο γκιώνης μοιρολογά κι η ελαφίνα σκύβει.
Γρικάς καλά φίλε πιστέ; Τον βρήκα σκοτωμένο
τον Παν τον τραγοπόδαρο, σουραύλαε αγάπη
που στάβλιζε την ομορφιά με το γλυκό σουραύλι.
Τον σκότωσαν στο γέλιο του, γρικάς καλά φίλε πιστέ;
Τον βρήκα σκοτωμένο. Αν είναι το σουραύλι του
κρυμμένο μες στα δάση και τον αγέρα μοναχό
καμιά φορά βοηλάτη και καρτεράει τον αετό
να `ρθει να τον ξεθάψει, ξανά να το γιορτάσει.