Πικρό το βράδυ, σκοτεινό.
Σβησμένα τα λυχνάρια.
Πετάς ψηλά στον ουρανό
και δεν αφήνεις χνάρια
Αγάπη μου
βαλ’την αγάπη μου
σα δεντρολίβανο στο φυλαχτό σου.
Αγάπη μου
κάψ’ την αγάπη μου
σα μοσχολίβανο στο θυμιατό σου
Κοντά μου πέτρινη σιωπή
και πίκρα δίχως τέλος.
Με κάρφωσε η αστραπή
με του καημού το βέλος.