Πάλι ξημέρωμα μιλάς για χωρισμό
εγώ που νόμιζα ότι με αγαπούσες
δεν βρίσκω λόγια και δεν ξέρω τι να πω
φαίνεται ότι κατά βάθος με μισούσες
Χαράματα θα έχουμε κλάματα
αν δε γυρίσεις να μου πεις πως μ’ αγαπάς
χαράματα σιγά τα πράγματα
που δε σ’ αφήνουνε μαζί μου να μιλάς
Πάλι χαράματα στις πέντε το πρωί
σε αναμνήσεις που μετράω και αρρωσταίνω
και να γυρίσεις τώρα πια δεν ωφελεί
αυτό το όνειρο που ήτανε χαμένο
Χαράματα θα έχουμε κλάματα
αν δε γυρίσεις να μου πεις πως μ’ αγαπάς
χαράματα σιγά τα πράγματα
που δε σ’ αφήνουνε μαζί μου να μιλάς