Ας σ’ έναν μαχαλάν είμες κι ας σ’ έναν γειτονίαν
πάντα γω `κι θα έρχουμαι, έλα και συ πα μία
Τ’ οσπίτ’ ν ατσ’ `κι εν ολόχτιστον και κιρετσλιαεμένον
εχάσεν τ’ ανοιγάρια `θε κι επέμνεν κλειδωμένον
Τη μαχαλά σ’ εγόρασα τ’ ημ’ σόν θα πατουρεύω
κι ατού σ’ άσπρον τη ψ(υ)η σ’ απές ουσκάν θα γιαπτουρεύω
Απάν σο Αεν Πνεύματο κερίν εξέβα ν’ άφτω
είδα `τεν και κατ’ έπαθα τον κύρ'ν άτς ανασκάφτω