Γιά τίναν λές πώς πολεμώ
σκίζω στράτας καί δρόμον
άρ’ γιά τ’ έσέν ντό αγαπώ,
αρ’ γιά τ’ έσέναν μόνον.
Γιά τίναν λές βραδιάσκουμαι
γιά τίναν ξημεροϋμαι
και νέ φάϊν καί νέ ποτήν
καί νέ ϋπνον κοιμούμαι.
Γιά τίναν λές τα έργατα μ',
γιά τίναν τα έμέκια*(1) μ',
γιά τίναν λές πώς `έλλαξα
πουλί μ’ τα ταπιέτια*(2) μ'.