Τις νύχτες που ξυπνώ με ζωγραφίζεις
απάνω στο μπουφάν σου απαλά
μα το πρωί που το φοράς μου ψιθυρίζεις
πως με φοβάσαι πάνω στην καρδιά
Χοροπηδάνε οι μαγνήτες των ματιών σου
σαν ξεμακραίνεις πίσω μου χλωμή
τα δάκτυλά σου εκπέμπουν το σφυγμό σου
και μου ραγίζεις του μυαλού μου μια φωνή
Δεν ξέρω να σου πω αν σε γνωρίζω
κι ας πλένω τις πληγές σου μυστικά
την αύρα των χειλιών σου ψηλαφίζω
την κρύβω μεσ’ στη νύχτα ηδονικά