Πάνω στα νερά της Πάρος
φέγγει των ματιών σου ο φάρος,
με της Νάξου τα κοχύλια
μοιάζουν τα γλυκά σου χείλια.
Με τα δυο σου χέρια γκέμια
ταξιδεύουν τα μελτέμια
Κύθνο Σέριφο και Τήνο,
όποιον όρκο θες σου δίνω.
Έρωτά μου και πατρίδα
και κορμί θαλασσινό
στο όνειρό μου εσένα είδα
κι έναν ήλιο πρωινό.
Απ’ τη Σίκινο στη Μήλο
πάνω σ’ ασημένιο φύλλο
καραβάκι στον αέρα
πήγαινέ με νύχτα μέρα.
Τ’ αστεράκια πέφτουν χάμω
σαν της Άμοργου την άμμο,
με το κύμα της Ανάφης
ότι θέλεις να μου γράφεις.