Χωρίς το σύννεφο βροχή δεν κατεβαίνει
ούτε το δάκρυ χωρίς καημό
χωρίς τον άνεμο τα δέντρα δε λυγάνε
δε σταματάν οι πίκρες δίχως γυρισμό
Αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω
να σταματήσω τα τρένα στο σταθμό
να `χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω
να μην αφήσω δρόμο για το χωρισμό
Γιατί κοιτάς τα μάτια μου τα βουρκωμένα
που παν στα ξένα σ’ ωκεανό
γιατί κοιτάς τα χέρια μου τα λαβωμένα
που παν στα ξένα κι έχουν σφίξει κεραυνό
Αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω
να σταματήσω τα τρένα στο σταθμό
να `χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω
να μην αφήσω δρόμο για το χωρισμό