Ποια θάλασσα σε άρπαξε
και σ’ έκανε δικό της,
σε ζήλεψε και σ’ έβαλε
στολίδι στο βυθό της;
Χειμώνες πάντα πρόσμενα
καράβια ξεχασμένα
ποια θάλασσα σ’ αγάπησε
πιο πολύ από μένα;
Ποια θάλασσα;
Σιγά σιγά τα μάτια σου
ξεχνάω και πονάω
στα μέρη που σ’ αγάπησα
να θυμηθώ γυρνάω.
Στη θάλασσα που σ’ άρπαξε
θα έταζα παλάτια
για μια στιγμή να κοίταζα
μες στα δυο σου μάτια.
Ποια θάλασσα;