Παλιά μου ηφαίστεια, καινούρια μου λάβα,
ελπίδα μου ελεύθερη στα όνειρα σκλάβα.
Σκληρός και στραβόξυλο, τυφλός ταξιδιώτης,
ικέτης στην Όλυνθο, στην Τροία στρατιώτης.
Κι εσύ που με έλεγες τρελό κι Οδυσσέα,
πουλάς στα πληρώματα τσιγάρα λαθραία.
Κι εγώ στα ναυάγια ζητώ την Ιθάκη,
με ξένα παράσημα και στόμα φαρμάκι.
Χλωμό το εικόνισμα, πανάρχαια λύπη,
σ’ αυτήν την παράσταση η λύτρωση λείπει.
Αγάπη παράξενη και εύθραυστο θαύμα,
πληγή θεοσκότεινη κι αντίδωρο τραύμα.
Κι εσύ που με έλεγες τρελό κι Οδυσσέα,
πουλάς στα πληρώματα τσιγάρα λαθραία.
Κι εγώ στα ναυάγια ζητώ την Ιθάκη,
με ξένα παράσημα και στόμα φαρμάκι.
Βαθιά μου ταξίδεψα αλλού για να φτάσω
τη μνήμη ακρίτισσα και πώς να περάσω.
Θεός καταχθόνιος, κουτσός σχοινοβάτης
στην πόλη μου εξόριστος, πιστός παραβάτης.
Κι εσύ που με έλεγες τρελό κι Οδυσσέα,
πουλάς στα πληρώματα τσιγάρα λαθραία.
Κι εγώ στα ναυάγια ζητώ την Ιθάκη,
με ξένα παράσημα και στόμα φαρμάκι.