Τι να μου πεις;
Πάρε καλύτερα το δρόμο της σιωπής.
Μη μου μιλάς!
Έγινες δάκρυ και στα μάτια μου κυλάς.
Ν’ ακούσω τι
δικαιολογίες στα μεγάλα μου γιατί.
Ξέρω καλά
δεν με αγάπησες κι ας έδωσα πολλά...
Τολμάς,
να λες ότι μ’ αγάπησες τολμάς
και πως ακόμα νοιάζεσαι για μας.
Θα έπρεπε να ντρέπεσαι γιατί
εσένα μόνο ξέρεις ν’ αγαπάς...
Τι με κοιτάς;
Τι άλλο θέλεις από μένα, τι ζητάς;
Θες ή δε θες,
θα `σαι ένας έρωτας που χάθηκε στο χθες.
Φύγε λοιπόν,
άυριο θέλω να `χεις γίνει παρελθόν!
Θα `μαστε πια
σαν δύο ξένοι που δεν λένε ούτε "γεια"...