Το πορτραίτο σου τα βράδια το κοιτάζω και σημάδια
με γεμίζει η μορφή σου, δάκρυ, πόνος η πληγή σου,
δε γυρνάνε τα ρολόγια, σ’ αγαπώ, δεν έχω λόγια,
γύρνα πίσω στ’ άδειο μας κρεβάτι, βάσανα που 'χει η αγάπη.
Και δυο στέφανα μαζί μου κλαίνε
και δυο βέρες με σταυρό με καίνε,
παίζω σαν παιδί κρυφτό στο δάκρυ,
Θεέ μου, βάσανα που 'χει η αγάπη.
Το πορτραίτο σου τις νύχτες, γιατί έφυγες δεν είπες,
τα τσιγάρα και ο πόνος, σ’ αγαπάω, γύρνα, είμαι μόνος,
πίνω και αναστενάζω, ονειρεύομαι μα δε νυστάζω,
σκέπασμα φωτιά το νυχτικό σου, Θεέ μου, είμαι μόνο πια δικός σου.
Και δυο στέφανα μαζί μου κλαίνε
και δυο βέρες με σταυρό με καίνε,
παίζω σαν παιδί κρυφτό στο δάκρυ,
Θεέ μου, βάσανα που 'χει η αγάπη.