Όνειρο ακατάληκτο
στο χρόνο χρεωμένο,
που όλο ήτανε να βγει
κι ακόμα περιμένω.
Τον πόνο ρίχνω στα νερά
να κοκκινίσω τη χαρά,
να δεις φωτιές και αίματα
γιατί μου είπες ψέματα.
Αυτό το μη της άρνησης,
αυτό το αχ της λύπης,
αυτό που ξέρουν οι τρελοί
αυτό κι όταν μου λείπεις.
Τον πόνο ρίχνω στα νερά
να κοκκινίσω τη χαρά,
να δεις φωτιές και αίματα
γιατί μου είπες ψέματα.