Δρομάκια τριγυρνώ και σκαλοπάτια
πονώ απελπισμένα για δυο μάτια
τα γνώρισα μια νύχτα στο σκοτάδι
μα τά `χασα ο φτωχός το ίδιο βράδυ
Γι’ αυτό γυρνώ παντού, τ’ αναζητάω
τον πόνο, το σεβντά μου τραγουδάω
Γιατί, γιατί γλυκιά πρασινομάτα
σαν άστρο ήρθες κι έφυγες γοργά
και τώρα πια θρηνώ δυο μάτια πλάνα
που μείναν ζωγραφιά μες στην καρδιά
Ζωή μου δίνουνε μ’ ένα τους βλέμμα
αυτά τα μάτια σου τα ονειρεμένα
χαρά μου δίνει κάθε μια ματιά σου
γυρνώντας πάντα μες την γειτονιά σου
Γι’ αυτό μαζί μου ένα βράδυ έλα
του έρωτα να νιώσουμε την τρέλα
Γιατί, γιατί γλυκιά πρασινομάτα
σαν άστρο ήρθες κι έφυγες γοργά
και τώρα πια θρηνώ δυο μάτια πλάνα
που μείναν ζωγραφιά μες στην καρδιά