Λες πως υπάρχουν στιγμές που νιώθεις μοναξιά,
κάτι έχει αλλάξει από χθες και θες να ζούμε χωριστά,
πάει το μυαλό στο κακό κι εσύ αφήνεσαι,
λες πως τελειώσαμε εδώ, στον εαυτό σου κλείνεσαι.
Είναι μια πλάνη κι αυτή,
κάποιος άλλος μιλάει, όχι εσύ,
άδικα κλαις γιατί ξέρω καλά,
σ’ αγαπάω κι εσύ μ’ αγαπάς.
Ό,τι και να λες, απ’ τη ζωή σου και να θες δε βγαίνω,
εγώ θα επιμένω, θα είμ’ εδώ,
ό,τι και να λες, εγώ δεν πρόκειται ποτέ να φύγω,
στο πλάι σου θα μείνω, θα σ’ αγαπώ.
Λες πως η αγάπη μπορεί να εκδικήθηκε,
πια δεν υπάρχει επαφή, τ’ όνειρο, λες, γκρεμίστηκε.
Είναι μια πλάνη κι αυτή,
κάποιος άλλος μιλάει, όχι εσύ,
άδικα κλαις γιατί ξέρω καλά,
σ’ αγαπάω κι εσύ μ’ αγαπάς.
Ό,τι και να λες, απ’ τη ζωή σου και να θες, δε βγαίνω,
εγώ θα επιμένω, θα είμ’ εδώ,
ό,τι και να λες, εγώ δεν πρόκειται ποτέ να φύγω,
στο πλάι σου θα μείνω, θα σ’ αγαπώ.
Είναι μια πλάνη κι αυτή,
κάποιος άλλος μιλάει, όχι εσύ,
άδικα κλαις γιατί ξέρω καλά,
σ’ αγαπάω κι εσύ μ’ αγαπάς.
Ό,τι και να λες, απ’ τη ζωή σου και να θες, δε βγαίνω,
εγώ θα επιμένω, θα είμ’ εδώ,
ό,τι και να λες, εγώ δεν πρόκειται ποτέ να φύγω,
στο πλάι σου θα μείνω, θα σ’ αγαπώ.