Με τα μαύρα γυαλιά προσπαθώ
τις ακτίνες να δω που θα `ρθουν απ’ το μέλλον
μα η λάμψη που φτάνει ως εδώ
μου καρφώνει στα μάτια ένα πύρινο βέλος
Σαστισμένοι προφήτες κοιτούν,
των αστέρων τροχιές τη φορά της σελήνης
και σε κύκλους ζωδίων αν μ’ ακούς
να γκρεμίσουνε θέλουν τις κεραίες της μνήμης.
Στις σελίδες της ήττας
στις σελίδες του χρόνου
στο δικό τους παρόν.
Μα το μέλλον δε θα `ρθει απο δω
τρομαγμένο το σκάει σε μια άσπρη οθόνη
κι απ’ την τρύπα στο μαύρο ουρανό
βιαστικά χαιρετάει κι ετσι μείναμε μόνοι.
Διαστήματος πλοία εντός
και οι ναύτες των άστρων νικητές και κουρσάροι
και με μαύρα γυαλιά προπαντός
να το φέρουνε πίσω ας μου κάνουν τη χάρη.
Στις σελίδες της νίκης
στις σελίδες του χρόνου
στο δικό μας παρόν.