Μικρό παιδί της ερημιάς
σε πήρε η νύχτα και δε μου μιλάς
δε μου μιλάς
Βαθύ το βλέμμα της καρδιάς
τον κόσμο βλέπεις και χαμογελάς
Τα όνειρα λαβωματιά
καμένο κάρβουνο στο νου βαθιά λαβωματιά
όλα σκορπίσανε σαν τα πουλιά στην τουφεκιά
καμένο κάρβουνο στο νου βαθιά λαβωματιά
Αγγελική μου συντροφιά
στου κόσμου την πικρή ανηφοριά
ανηφοριά
Πηγαίναμε με μια καρδιά
αντίδωρο στα δόντια του Βοριά
Τα όνειρα λαβωματιά
καμένο κάρβουνο στο νου βαθιά λαβωματιά
όλα σκορπίσανε σαν τα πουλιά στην τουφεκιά
καμένο κάρβουνο στο νου βαθιά λαβωματιά