Ήμαρτον, Παναΐτσα μου!
Απόψε θ’ αμαρτήσω
και μέχρι τα χαράματα
θα πάω να γλεντήσω.
Ζήτω η ζωή, έξω οι καημοί
ζήτω η αγάπη, ζήτω το φιλί.
Ήμαρτον, Παναΐτσα μου!
Ανάβω σαν καμίνι
και η φωτιά που φούντωσε
μ’ αγάπη μόνο σβήνει.
Ζήτω η ζωή, έξω οι καημοί
ζήτω η αγάπη, ζήτω το φιλί.