Στην γειτονιά σου γυρίζω
και μουρμουρίζω μια μελωδία παλιά,
κι απ’ του σπιτιού σου την γρίλια,
τα δυο σου χείλια, μου στέλνουν αγάπης φιλιά.
Και πριν να περάσει το βράδυ
μέσ’ στο σκοτάδι,
μας βρίσκει η αυγή αγκαλιά,
μας βρίσκει η αυγή αγκαλιά.
Στην γειτονιά σου γυρίζω
και μουρμουρίζω κάποιον δικό μας σκοπό,
μας κουβεντιάζει τ’ αγέρι
και κάποιο αστέρι, γελάει κι αυτό χαρωπό.
Και μες’ στο σκοτάδι το γκρίζο,
σου ψιθυρίζω
στ’ αυτί σιγανά "σ’ αγαπώ",
στ’ αυτί σιγανά "σ’ αγαπώ".