Σε αναγκάζουν
να μετράς τους απόντες
θέσεις στο τραπέζι
αδειανές
κι’ ας κάθεται
κάποιος άλλος εκεί.
Γιορτές πληγές.
Κι’ η σιωπή συμπαγής
αντιστέκεται
σαν άγαλμα
στην πύκνωση των λέξεων
που φεύγουν τάχατες ανύποπτες
που φεύγουν τάχατε χαρωπές
που φεύγουν τάχατες η ζωή συνεχίζεται.