Σ’ ένα ξωκλήσι πάω μακρινό
μια Παναγιά, μια αγάπη προσκυνώ.
Είναι ψηλά, δε μου μιλά, μ’ αγαπά,
είναι μακριά, μ’ αγαπά,
δάκρυ κυλά σιωπηλά,
μ’ αγαπά...
Πότε θα `ρθεί, πότε θα `ρθεί
με τ’ αρχαγγέλου το σπαθί
δεν έχει τέλος ο καιρός
χάνονται όλα σαν καπνός...
Πόσο ψηλώνει ο ουρανός,
πόσο ψηλώνει ο ουρανός,
ο ουρανός ο μακρινός
δε μένει ο πόνος κανενός
χάνονται όλα σαν καπνός...
Μπρος στης ωραίας Πύλης το σκαλί
η ίδια αγάπη πάντα με καλεί...
Στα μανουάλια άγγελοι πετούν,
αν ζει η παλιά αγάπη με ρωτούν.