Ήθελε ο αδερφός, η αδερφή του
την τιμή του, λέει, να κρατήσει
κι όλο της έλεγε, μέρα και νύχτα
μη σταθεί κανείς να τη φιλήσει.
Κι ότα μοιράζανε τ’ αδερφομοίρι
η αδερφή ξεφώνησε το άφι
πως την αδίκησε ο αδερφός της
πήρε το δικό της το χωράφι.
Την πιο μεγάλη ατίμια κάνει
ο αδερφός στην αδερφή του
δεν έχει ηθικές αξίες
καμαρώνει την τιμή του.
Τιμή ποτέ το άδικο δεν έχει
ποτέ τιμή δεν έχει ο πονηρός
όπου πληγώνεται το δίκιο
εκεί σταυρώνεται ο Χριστός.