Μια ζωή και δεν θα φτάσεις
για να χτίσεις μια γωνιά,
πόσες μπόρες να προφτάσει
τούτη η άτιμη καρδιά.
Το στεγνό απ’ την πίσσα στόμα
κλαίει κι ας κάνει πως γελά,
μια ζωή καπνός και χώμα,
μια ζωή στα χαμηλά.
Ντουνιά σε μας στηρίζεσαι
κι αν θέλεις πες στο ψέμα
και το νερό που ήπιαμε
πληρώσαμε με αίμα.
Μια ζωή φουρτούνες χίλιες
κι μαυρίλα οι ουρανοί,
οι καημοί κρατάνε τσίλιες
και σ’ αρπάζουν στη στροφή.
Το στεγνό απ’ την πίσσα στόμα
κλαίει κι ας κάνει πως γελά,
μια ζωή καπνός και χώμα,
μια ζωή στα χαμηλά.
Ντουνιά σε μας στηρίζεσαι
κι αν θέλεις πες στο ψέμα
και το νερό που ήπιαμε
πληρώσαμε με αίμα.