Στις καλύβες μια φορά ζούσε η Θαλασσινιά.
Ζούσε κάτω στο γιαλό και λουζόταν στο νερό.
Και μια νύχτα που φυσούσε και ζητούσε και ζητούσε
παλληκάρι και παιδί που έφυγε μες τη βροχή.
Πούθε πήγε το παιδί Θαλασσινή, πού `χει πάει το πουλί;
Ο αϊτός, το χελιδόνι και μας λιώνανε οι πόνοι.
Στις καλύβες καίει καίει το γιαλό καίει την άμμο, καίει το νερό.
παλληκάρι πια δεν βρίσκει τ’ όνειρό της να μεθύσει.
Στις καλύβες μια φορά ζούσε η Θαλασσινιά.
Ζούσε κάτω στο γιαλό και λουζόταν στο νερό.