Είναι στιγμές άδειες στεγνές
μέσ’ σε βυθό σε χάνω σε ζητώ
Έρχομαι εκεί που η μουσική
καίει σαν λυγμός σαν λάμψη μυστική
Δίχως σχοινί ακροβατώ
ως την αυγή σαν άστρο θα σβηστώ
Μοίρα η φυγή πώς με σκορπάει
τόξο η ψυχή μια απόδραση ζητάει
Είναι φορές λέξεις υγρές
αιμορραγεί μια ανάμνηση πληγή
Έρχομαι εκεί που η μουσική
καίει σαν λυγμός σαν λάμψη μυστική
Δίχως σχοινί ακροβατώ
ως την αυγή σαν άστρο θα σβηστώ
Μοίρα η φυγή πώς με σκορπάει
τόξο η ψυχή μια απόδραση ζητάει