Μια πάνω
και μια κάτω με γκρεμίζεις
ζωή σ’ αρέσει
να με βασανίζεις
Δε σε μπορώ
βρε ζωή δε σε μπορώ
τόσο να σε λαχταρώ
κι όμως να μη σε χαρώ
Ένα βήμα μπρος και δύο πίσω
έτσι δεν αξίζει να σε ζήσω
Ανεβαίνω κατεβαίνω
πέφτω στη στροφή
μα θα πατήσω κάποτε και στην κορφή
Δε σου γυρεύω
τίποτε μεγάλο
μόνο φαρμάκι
μη με ποτίζεις άλλο
Κι αν σου μιλώ
βρε ζωή κι αν σου μιλώ
τις κουβέντες μου χαλώ
δε θα βρω από σε καλό