Το τρένο που περνάει κάθε βράδυ
μαζί του παίρνει όπου πάει τα όνειρά μου
και μένω μοναχή μες στο σκοτάδι
και περιμένω να ξαναρθεί
Πάντα κι η ζωή μας μ’ ένα τρένο μοιάζει
που σε πολιτείες μαγικές μας βγάζει
κι όπως ο καπνός τον ουρανό σκεπάζει
έτσι τα όνειρα που σβήνουνε και πάνε
φεύγουν και χάνονται και γίνονται καπνοί
Το τρένο των ονείρων περιμένω
που θα μου φέρει την χαμένη μου ελπίδα
σαν ήλιος στη ζωή και σαν αχτίδα
τον έρωτά μου που `χει χαθεί
Πάντα κι η ζωή μας μ’ ένα τρένο μοιάζει
που σε πολιτείες μαγικές μας βγάζει
κι όπως ο καπνός τον ουρανό σκεπάζει
έτσι τα όνειρα που σβήνουνε και πάνε
φεύγουν και χάνονται και γίνονται καπνοί