GuNAHINDAN UTANSIN
yasadigim hayatin gunahi varsa
beni buna surukleyen duysun utansin
mazideki tek sucum gercek sevmekti
askimla dunyami yikan utansin
ben mutluluktan uzak mutluluk benden
bir zalime inanmadir zoruma giden
yillarca gercek seven kimsem olmadi
hep dert tasidi bana kapima gelen
su bagrimda yumruk gibi bir aci yatar
elde degil gozlerim bazen aglar
n'olurdu maziye donebilseydim
o zaman dusman olmazdi bana aynalar