Μάλλον για σένα τίποτα δε σήμαινα
Μα εγώ να ξέρεις χρόνια σε περίμενα
Έφυγες μια νύχτα αιφνιδιαστικά
Και έγινες πάνω στο κορμί μου μαχαιριά
Γύρισε ξανά…
Είναι ν’ απορείς
Πως εσύ μπορείς τόσο εύκολα να λες σε μένα αντίο
Είναι ν’ απορείς
Για το πώς εμείς τώρα φτάσαμε σε ετούτο το σημείο
Είναι ν’ απορείς
Πως εσύ μπορείς τόσο εύκολα να λες σε μένα αντίο
Είναι ν’ απορείς
Για το πώς εμείς τώρα φτάσαμε σε ετούτο το σημείο
Δεν μπορώ άλλο μακριά σου
Δεν μπορώ τα βράδια να κοιμάμαι σε αδειανό κρεβάτι
Είσαι εδώ βλέπω τη σκιά σου
Με ένα «αντίο» μόνο δεν τελειώνει μια μεγάλη αγάπη
Που πήγε όλη η αγάπη σου αυτή
Που κάποτε σε μένα έδινε ζωή
Και τώρα που έφυγες μια νύχτα ξαφνικά
Έγινες πάνω στο κορμί μου μαχαιριά
Γύρισε ξανά…
Είναι ν’ απορείς
Πως εσύ μπορείς τόσο εύκολα να λες σε μένα αντίο
Είναι ν’ απορείς
Για το πώς εμείς τώρα φτάσαμε σε ετούτο το σημείο
Είναι ν’ απορείς
Πως εσύ μπορείς τόσο εύκολα να λες σε μένα αντίο
Είναι ν’ απορείς
Για το πώς εμείς τώρα φτάσαμε σε ετούτο το σημείο
Δεν μπορώ άλλο μακριά σου
Δεν μπορώ τα βράδια να κοιμάμαι σε αδειανό κρεβάτι
Είσαι εδώ βλέπω τη σκιά σου
Με ένα «αντίο» μόνο δεν τελειώνει μια μεγάλη αγάπη