Δεν έχει τέλος η ματιά σου
μέσα της τρέχω σαν παιδί
μ’ έχει διαλέξει το δικό σου το ταξίδι
δεν έχω άλλη διαδρομή.
Ότι και αν γνώρισα ότι και αν έζησα
μ’ εσένα πώς να συγκριθεί.
Για σένα είμαι εδώ, για σένα μπορώ
στους τοίχους να γράψω με σπρέι σ’ αγαπώ
ν’ αλλάξω εαυτό κι αυτό το μπορώ
να κάνω τα πάντα να σ’ έχω εδώ.
Για σένα πεθαίνω, για σένα ανασαίνω
για σένα μαθαίνω να `μαι.
Δε φοβάμαι, δε φεύγω
στο σώμα σου δένω και μένω εδώ.
Δεν έχει νόημα ο κόσμος
αν δεν το εξηγείς εσύ
ότι και αν κάνεις έχει μέσα του αλήθεια
που ομορφαίνεις τη ζωή.
Ότι και αν γνώρισα ότι και αν έζησα
μ’ εσένα πώς να συγκριθεί.
Για σένα είμαι εδώ, για σένα μπορώ
στους τοίχους να γράψω με σπρέι σ’ αγαπώ
ν’ αλλάξω εαυτό κι αυτό το μπορώ
να κάνω τα πάντα να σ’ έχω εδώ.
Για σένα πεθαίνω, για σένα ανασαίνω
για σένα μαθαίνω να `μαι.
Δε φοβάμαι, δε φεύγω
στο σώμα σου δένω και μένω εδώ.