Τα τσόκαρά σου φόρεσες και βγήκες στην πλατεία
κι όλος ο κόσμος τρόμαξε μ’ αυτή τη φασαρία
τακα τακ τάκα τακ τακατακατακα τακ
τράκες πολλές μην κάνεις
τακα τακ τάκα τακ τακατακατακα τακ
μή θες να με τρελλάνεις
Με χίλια δυο καμώματα περνάς από μπροστά μου
χτυπούν τα τσοκαράκια σου χτυπάει κι η καρδιά μου
τακα τακ τάκα τακ τακατακατακα τακ
γέρους και νιούς πλανεύεις
τακα τακ τάκα τακ τακατακατακα τακ
κι εμένα με παιδεύεις
Σαν τα δικά σου τσόκαρα φορούσε κι η γιαγιά μου
και σαν την παραθύμωνα φουρτούνα στα πλευρά μου
τακα τακ τάκα τακ τακατακατακα τακ
τράκες πολλές μην κάνεις
τακα τακ τάκα τακ τακατακατακα τακ
μή θες να με τρελάνεις