Απέναντι στέκεις, στα μάτια με βλέπεις
κι εγώ σε κοιτάζω, μα τι να σου πω;
Το βλέπω, σε χάνω, αργά πια να κάνω
το κλάμα μου γέλιο παρά τον καημό.
Είναι αργά, είν’ αργά,
σ’ αγαπώ και σε χάνω
είν’ αργά, είναι αργά.
Μα είν’ αργά, είν’ αργά,
τι θυσία να κάνω;
Είν’ αργά, είν’ αργά.
Το χέρι σου κρύο, λυγμός το αντίο,
καινούργια σελίδα γυρίζουε εδώ.
Πώς θα ’θελα τώρα ετούτη την ώρα
ν’ αλλαζάνε όλα, να μείνεις εδώ.
Είναι αργά, είν’ αργά,
σ’ αγαπώ και σε χάνω
είν’ αργά, είναι αργά.
Μα είν’ αργά, είν’ αργά,
τι θυσία να κάνω;
Είν’ αργά, είν’ αργά.