Με καίει ακόμα
Της ψευτιάς σου η χαστουκιά στο πρόσωπο
Κι όμως δεν ξέρω
Αν σε μισώ ή αν σ’ αγαπώ.
Τα θες δικά σου και τα ζυγά και τα μονά
Αυτή η καρδιά σου σαν ανεμόμυλος γυρνά
Σαν ανεμόμυλος γυρίζει η καρδιά σου
Πάρ’ τα λοιπόν, μονά ζυγά δικά σου.
Ευτυχισμένος
Είναι εκείνος που ποτέ δεν αγαπά
Πόνος χαμένος
Γιά μένα που ήπια τη φωτιά.
Τα θες δικά σου και τα ζυγά και τα μονά
Αυτή η καρδιά σου σαν ανεμόμυλος γυρνά
Σαν ανεμόμυλος γυρίζει η καρδιά σου
Πάρ’ τα λοιπόν, μονά ζυγά δικά σου.