Όλο σκεπάζω με χαμόγελο τον πόνο
γεμίζω χτύπους της καρδιάς μου τη σιωπή.
Πνίγω τα δάκρυα πριν πνίξουν τη ματιά μου
και ξαναρχίζω κάθε μέρα απ’ την αρχή.
Μια τρύπια τσέπη η ζωή, μια τρύπια τσέπη
ότι κι αν βάλω το πρωί το βράδυ πέφτει.
Μια τρύπια τσέπη η ζωή, μια τρύπια τσέπη
ότι κι αν βάλω το πρωί το βράδυ πέφτει.
Όλο στεριώνω τα χαλάσματα του χρόνου
ανάβω φλόγες στου χειμώνα τη καρδιά.
Σβήνω τη δίψα μου πριν σβήσει τα δυο μου χείλη
και ξαναρχίζω κάθε μέρα τα παλιά.
Μια τρύπια τσέπη η ζωή, μια τρύπια τσέπη
ότι κι αν βάλω το πρωί το βράδυ πέφτει.
Μια τρύπια τσέπη η ζωή, μια τρύπια τσέπη
ότι κι αν βάλω το πρωί το βράδυ πέφτει.