Σαντούρι μου παμπάλαιο,
πάρε σκοπό να παίξεις,
ν’ ακούσει το Αιγάλεω,
να φοβηθεί κι ο Ξέρξης.
Φέρε τον κόσμο ανάποδα
ως το Χρυσόν Αιώνα
και πες στο γέρο Πλάτωνα
να βγει στον Ελαιώνα.
Ένα σαράκι είχα στο νου,
να σας το μαρτυρήσω.
Στις όχθες του Ηριδανού
να βγω να τραγουδήσω.
Πουλιά, νεράκια γάργαρα,
να μου κρατούν σεγόντο
και να μου λεν τα μάρμαρα,
πως δε λαλώ στο βρόντο.
Ιερά Οδός σημαίνει
μνήμη βραχυκλωμένη.
Μπουρλοτιέρικο που αράζει
μες στου χρόνου το μπουγάζι