Της καρδιάς σου, ακούς να χτυπάνε, την πόρτα,
θα `ρθεί να σε δει η η αγάπη σου η παιδική,
ν’ ανταμώσεις φίλους που είχανε φύγει
γι’ αλλού και γι’ αλλού, στην πόρτα που ακούς να χτυπά.
Ν’ ανοίξουν δρόμοι , θάλασσες, νέφη για να περπατήσεις,
να γεννηθείς στον ήχο της πόρτας που σου χτυπά,
ν’ ανοίξουν δρόμοι , θάλασσες, νέφη για να περπατήσεις,
να γεννηθείς στον ήχο της πόρτας που σου χτυπά.
Θα `μαι εκεί ν’ ανοίξω την πόρτα σαν έρθεις,
μα η κάθε γωνιά ξυπνά τους δικούς της καημούς
θα τους δεις να είναι παντού σκορπισμένοι
και τίποτα εδώ δεν έχει γλιτώσει απ’ αυτούς.