Αν μ’ αγαπάτε, πάρτε το και κάντε το κομμάτια,
έχει μια πίκρα μέσα του, μια πίκρα δυνατή,
αν μ’ αγαπάτε κάφτε το να μην το δούνε μάτια,
πικρά μαντάτα γράφουνε στο μαύρο το χαρτί.
Αν μ’ αγαπάτε πάρτε το, διαβάστε το μονάχοι,
κι ύστερα πέστε ψέματα πως θα `ρθει να με βρει,
είναι η ελπίδα βάλσαμο για μια καρδιά μονάχη
κι όταν τη χάσει, χάνεται και λιώνει σαν κερί.