Ήταν γραφτό τη πόρτα μου
να `ρθείς να μου χτυπήσεις
τα διψασμένα χείλη σου
λιγάκι να δροσίσεις
Τη πόρτα μου σου άνοιξα
και τη φτωχή καρδιά μου
εσύ σε αυτή την ερημιά
μου έφερες φως παρηγοριά
μέσα στη μοναξιά μου
Σου `πα τον πόνο μου εγώ
και μου `πες το δικό σου
βρήκα σε σένα τη χαρά
και συ το τρόμο σου