Δε θα έρθεις τώρα που σε χρειάζομαι
όμως είσαι εκεί όταν δε σε θέλω πια.
Τύχη ή μοίρα πες το τι αλλάζει...
η καρδιά αφού ράγισε...
πάλι το ίδιο πονά
και μονάχη βουλιάζει.
Δε μου φτάνει αν ο χειμώνας πέρασε
δε μου φτάνει να κοιτάζω τον καθαρό ουρανό
αν δεν είσαι εδώ.
Ώσπου να δω το φως ξεθωριάζεις
να η καρδιά πάλι ράγισε
κάποια αιτία κι αν βρω
ε, λοιπόν δε μου φτάνει.
Αν δεν έρθεις.
Ότι κι αν γράψω λοιπόν τι αλλάζει
χίλιες λέξεις δε φτάνουνε
ως εκεί που το βλέμμα σου
μονομιάς με τινάζει.
Δε θα έρθεις
δε θα έρθεις
δε θα έρθεις
θέλω να έρθεις.