Ποιος να το 'λεγε πως θα χωρίζαμε
κι ότι χτίζαμε πως θα γκρεμίζαμε
μιαν αγάπη που την καμαρώναμε
με τα χέρια μας πως θα σκοτώναμε.
Και οι δυο πληγωμένοι κι απογοητευμένοι
στη ζωή σαν τρελοί γυρίζουμε και ρωτάμε γιατί.
Δεν πιστεύω ακόμα πως σ’ έχασα
κι ας πληγώθηκα κι ας ματώθηκα
σ’ αγαπώ και να 'ρθεις καρτερώ.
Ποιο μάτι κακό μας εμάτιασε
και τα όνειρα μας κομάτιασε.
Ποια μοίρα σκληρή μας τιμώρησε
ποιος είχε καρδιά και μας χώρισε.
Οι καρδιές μας που μπόρες νικήσανε
σαν καλάμια μια νύχτα λυγίσανε
και τα χείλη που με γλυκοφίλαγαν
σαν να ήμουν ξένος μου μίλαγαν.
Και οι δυο πληγωμένοι κι απογοητευμένοι
στη ζωή σαν τρελοί γυρίζουμε και ρωτάμε γιατί.
Δεν πιστεύω ακόμα πως σ’ έχασα
κι ας πληγώθηκα κι ας ματώθηκα
σ’ αγαπώ και να 'ρθεις καρτερώ.
Ποιο μάτι κακό μας εμάτιασε
και τα όνειρα μας κομάτιασε.
Ποια μοίρα σκληρή μας τιμώρησε
ποιος είχε καρδιά και μας χώρισε.