Βγάλε το στέμμα
ήλιε μου ψεύτη,
ήλιε μου εμπαίχτη.
Χάλκινο δάκρυ
στάζει η δύση
τελευταία στύση.
Όνειρα χένα
σβήνουν στο δέρμα
Χρόνος και στάχτη
πρότερος βίος
τρώγεται κρύος
συγγενικό πάρτι.
Στ’ ανύδρειο βασίλειο του ηλίου
ανάμεσα στη νύχτα και τη μέρα
θα φτάσουμε με πόθο ηλιθίου
στρατιώτες που ερωτεύτηκαν τη σφαίρα