Aydost deyince yeri göğü inleden
Muharrem ustaydı bunu bize dinleden
Gönülü kırmazdı bilerekten bilmeden
insan velisini neyledin dünya vay dünya
Aydost sazını çalarken kendinden geçen
Gönülden gönüle kapılar açan
Aşkın dolusunu nefessiz içen
gönül delisini neyledin dünya vay dünya
Aydost garibim babamdı muharrem usta
Bilirim aşıktı sevdiği dosta
sazımın emaneti diyen en son nefeste
sazın ulusunu neyledin dünya vay dünya