Τα ωραιότερα τραγούδια
γυρεύω σήμερα να βρω
μα λιγοστεύουνε τα λόγια
όπως στερεύει το νερό.
Ποιός θα μιλήσει για αγάπη
για ανθρωπιά και αισθήματα
μέσα στης πόλης την αντάρα
γίναμε ερήμην θύματα.
Πότισα ένα λουλουδάκι
μέσα στου βράχου τη σχισμή
κι άμα το δω και λουλουδίσει
θα ‘ναι η μεγάλη μου στιγμή.
Σώπασε κι η φωνή της Λήδρας
μα υπάρχει η Απανεμιά
μες των Θεών τη συνοικία
ακόμα ανθίζουν γιασεμιά.