Πες μου ότι προλαβαίνω, πες μου ότι δεν το έχασα.
Δεν πολύ - καταλαβαίνω, πρόσεχα κι όμως το ξέχασα.
Μέσα στο ναό σου μπήκα και στα γόνατά μου έπεσα.
Άσε να συμβεί το θαύμα, άσε να συμβεί το άπιαστο.
Μπουσουλάω για ένα τάμα του έρωτα δεκαπενταύγουστο.
Ήρθα ικέτης στο ναό σου, μη μ’ αφήνεις άλλο άρρωστο.
Αν δεν μπορώ εγώ, δεν μπορείς ούτε κι εσύ,
πού θα βρω συγχώρεση;
Ξεκινά άλλη μια εποχή στην κόλαση.
Πού θα βρω συγχώρεση;
Δέκα μήνες μες στο χιόνι, κουβαλάω τη στενοχώρια σου.
Μόνο για να πω συγνώμη, έπεσα μπροστά στα πόδια σου.
Πες μου μια κουβέντα ακόμη, κρέμομαι απ’ τα λόγια σου.
Αν δεν μπορώ εγώ, δεν μπορείς ούτε κι εσύ
πού θα βρω συγχώρεση;
Ξεκινά άλλη μια εποχή στην κόλαση.
Πού θα βρω συγχώρεση;
Ένα βρέφος μου ζητάει άμεση αναγνώριση.
Πού θα βρω συγχώρεση;
Ξεκινά άλλη μια εποχή στην κόλαση.
Πού θα βρω συγχώρεση;
Τικ τικ τακ, δεν έχω χρόνο 10, 9, 8, εφτά.
Μια λεπτή κλωστή είναι μόνο που ακόμη μας κρατά.
Τικ τικ τακ, δεν έχω χρόνο, σβήνουνε τ’ αστέρια μου.
Είσαι βόμβα μεγατόνων που κρατάω στα χέρια μου.