Μια νύχτα με πανσέληνο
γυρεύω να σε δω
σ’ ένα τοπίο αέρινο
θαλασσινό κι εβένινο
να βγεις απ’ το νερό
Δελφίνια παιχνιδιάρικα
σου λύνουν τα μαλλιά
φεγγάρια διαβατάρικα
και μάτια ταξιδιάρικα
μου παίρνουν τη μιλιά
Βάλε φουστάνι πράσινο
στο χρώμα της ελπίδας
και πάρε με στο γυάλινο
βυθό της Ατλαντίδας
Της θάλασσας τα πλάσματα
αρχίζουν το χορό
και πριν να `ρθουν χαράματα
στης πόλης σου τ’ αγάλματα
θα βρίσκομαι κι εγώ
Βάλε φουστάνι πράσινο
στο χρώμα της ελπίδας
και πάρε με στο γυάλινο
βυθό της Ατλαντίδας