Κλαις κι ύστερα γελάς
Μνήμες τις φωτιάς, μέσα σου γερνάς.
Καις σα μικρό παιδί
Που `χει αφεθεί, στην καταστροφή
Γιαγκίρ Βαρ, μες στην ταραχή,
Ένας καπνός είναι η ζωή
Αμάν, αμάν ζαλίζομαι και σώνομαι ξανά
Αμάν αμάν, σκορπίζομαι στης μοίρας τα θεριά.
Γιαγκίρ Βαρ, μες στην ταραχή,
Ένας καπνός είναι η ζωή.
Λες ήταν γραφτό
Βρώμικο πιοτό, να `χω μερτικό.
Δες μάτωσε η γη
Τέλος και αρχή, τώρα πια σιωπή.
Γιαγκίρ Βαρ, μες στην ταραχή,
Ένας καπνός είναι η ζωή