Άνθρωπε της μοίρας μου,
πουλί κυνηγημένο.
Πόσα χρόνια πέρασαν
που σε περιμένω;
Ποια ποτάμια σού ’κλειναν
το δρόμο και τη στράτα;
Ήρθες μες στον πόνο μου
με κουρασμένα νιάτα.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Κι ήρθες περιστέρι μου
Μείνε ξεκουράσου
Κι οι γραμμές στο χέρι μου
Γράφουν τo όνομά σου
Γράφουν το όνομά σου.
Άνθρωπε της μοίρας μου,
πικρό μου πεπρωμένο
Πόσο δάκρυ έδωσα να σε περιμένω;
Ποια πελάγη πέρασες
και σε ποια δάση μπήκες;
Άνοιξη σ’αγάπησα
Φθινόπωρο με βρήκες.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Κι ήρθες περιστέρι μου
Μείνε ξεκουράσου
Κι οι γραμμές στο χέρι μου
Γράφουν τo όνομά σου
Γράφουν το όνομά σου.