Μιλάς κι εσύ ο τυχερός
Κι ο καλομαθημένος
Μιλάς και βρίζεις τη ζωή
Λες και την έχεις ζήσει
Εσύ που δεν επάλεψες
Κι όλα τά `χεις κερδίσεις
Αμα θες να δεις τον πόνο
Πήγαινε στην μάνα μου
Να την δεις πως κλαίει για μένα
Και τα μαύρα χάλια μου
Αμα θες να βρεις την πίκρα
Πήγαινε στο σπίτι μου
Που στενάζει μέρα νύχτα
Για την μαύρη τύχη μου
Μιλάς κι εσύ ο τυχερός
Κι ο καλομαθημένος
Εσύ που δεν κυλίστηκες
Σε λασπωμένο χωμα
Για να την βρίσεις τη ζωή
Πάρ’ το δικό μου στόμα