Με τ’ άσπρο σου πουκάμισο,
το μαύρο παντελόνι,
λιγνό παλικαράκι μου,
καμιά δε σου γλιτώνει.
Καμιά δε σου γλιτώνει
κι εμένα ποιος με σώνει.
Ανηφοριές κατηφοριές
πέρασα για να σ’ έβρω χτες.
Σε βρήκα στην ακρογιαλιά, αγάπη μου,
μα δε με πήρες αγκαλιά.
Για τ’ άσπρο σου πουκάμισο
ανοίγουνε οι πόρτες.
Λιγνό παλικαράκι μου,
πως μ’ αγαπάς μου το ’πες.
Έλα ξανά σαν τότες,
πως μ’ αγαπάς μου το ’πες.
Ανηφοριές κατηφοριές
πέρασα για να σ’ έβρω χτες.
Σε βρήκα στην ακρογιαλιά, αγάπη μου,
μα δε με πήρες αγκαλιά.